Piegowaty nosek córeczka miała.
Niby okruszek była tak mała.
Mała była buzia, noseczek mały ,
Malutkie usta i warkocz cały.
I choć prawdziwą była kruszynką,
Wkurzała wszystkich marsową minką.
Nosek z piegami córeczka miała,
Lekko zadarty jak ona cała.
Jak Calineczka była taka tycia,
Lecz wielki problem miała z obycia.
Nosek wtykała w nie swoje sprawy,
Nie by pomagać, ale z zabawy.
Lubiła z innych robić sobie drwiny,
Mając za wzory błazeńskie kpiny.
Piękny jej nosek, z lekka zadarty,
Panny, co profil miała uparty.
I choć z piękności z noska słynęła
Przyjaciół przez to sobie odjęła.
Więc miast zadzierać nosek do góry,
Próbować trzeba rozganiać chmury.
Mieć w życiu ciągle ciekawe cele,
Choćby ich było nawet za wiele.
