Raz do lekarza przyszedł miś
– To mi się stało w obiad, dziś
Noga mi spuchła, jak bania
Nie mogę stąpać, ani iść
Usiądź w fotelu i śmiało
Opowiedz jak to się stało?
A ja postaram się sprawić
By dłużej już nie bolało
Szedłem, nie spiesząc się, lasem
Pod nosem nucąc coś, basem
Szukałem gniazda z pszczołami
Bo lubię miód pojeść czasem
Idę tak z głową do góry
Słońce gdzieś zaszło za chmury
I nagle padłem jak długi
Bo nie widziałem tej dziury
W nodze trzasnęło coś głucho
Ból przebiegł z pięty po ucho
Myślałem, że mi za chwilę
Z piersi wyskoczy serducho
Wrzucił mnie żubr na barana
I przyprowadził do pana
Gdyby nie on, to bym jeszcze
Czołgał się tutaj do rana
Dobrze – rzekł lekarz – pomogę
I zbadał mu jego nogę
Bandażem związał, dał leki
– Nic więcej zrobić nie mogę
Zawsze patrz misiu pod nogi,
– Udzielił takiej przestrogi,
Byś znowu przez nieuwagę
Nie trafił pod moje progi
Na koniec powiem dosadnie:
– Chciałeś postąpić nieładnie
I może to kara była,
Pszczołom się miodu nie kradnie…
