Kropka
Wiersz

Kropka

Autor: Hanna Niewiadomska

Raz długopis miał zadanie,

Aby wstawić kropkę w zdanie.

Szukał miejsca od początku,

W całym zdaniu, bez wyjątku.

Myśli: – Może tak przed „że”?

Lecz przecinek woła: – Nie!!!

Przed „że” zawsze jest przecinek,

Tu jest mały odpoczynek.

Przed „że”, „ale” oraz „a”

Jak świat światem stoję ja!!!

Kopnął swym ogonkiem kropkę:

– Ustaw się za wielokropkiem.

Lecz już słychać wielokropka:

– Po co mi jest czwarta kropka?

Od zarania wielokropek

Składa się z trzech małych kropek.

Poszedł pisak w prawą stronę,

Gdzie pytajnik stał zdziwiony.

Ma do ciebie zapytanie:

– Gdzie tu wstawić kropkę w zdanie?

Zakłopotał się pytajnik,

Nadął się jak stary czajnik:

– Po co ty mnie o to pytasz?

Ja nic nie wiem! Sam wciąż pytam!

Idź po radę do myślnika,

On trudności nie unika.

Toż on stoi i wciąż myśli.

On na pewno coś wymyśli.

Myślnik myślał: – Gdzie by? gdzie?

Ale ciągle było źle!

Tusz się kończy w długopisie,

Ciągle pisze, pisze, pisze.

Nagle słyszy.. ktoś się drze.

To wykrzyknik krzyczy: – Wiem!!!

Właśnie sobie przypomniałem,

Gdzie ja kropkę już widziałem.

– Kropka takie ma zadanie,

By z honorem zamknąć zdanie.

Gdyby kropki tam nie było,

Zdanie by się nie kończyło.

UdostępnijFacebookX
Dołącz do dyskusji

Instagram

Instagram has returned empty data. Please authorize your Instagram account in the plugin settings .

Please note

This is a widgetized sidebar area and you can place any widget here, as you would with the classic WordPress sidebar.