Na miękkiej i białej chmurze
mieszkała kropla Amelka,
na niebie wysoko w górze
z wiatrem bawiła się w berka.
O świcie słonko witała,
liczyła orły i sroki,
a w nocy gwiazdom machała
i podziwiala widoki.
Tak jej mijały szybciutko
kolejne dni i tygodnie,
bo w niebie było cieplutko
radośnie i wygodnie.
Pewnego dnia jej chmura
swój kolor nagle zmieniła,
zrobiła się ponura
i kropelę w doł zrzuciła.
Amelka zawsze wiedziała,
że kiedyś zleci na ziemię
i wcale się nie bała
w nieznane lecieć przed siebie.
Na listku wylądowała,
potem do rzeki wskoczyła,
inne krople poznała
i tak świat cały zwiedziła.
