– Chodź tu do mnie – wujek woła
Wszystkie dzieci dookoła.
Wujek bajkę wam opowie,
Taką, co się nie śni głowie.
Może będzie o owocach,
Albo, może, z magii mocach.
Może też historia kurki?
Albo dzień z żywota chmurki?
Wujek bajki wam przeczyta.
Moc w nich drzemie niespożyta,
Co u dzieci w wyobraźni
Mienią się jak świat fantazji.
Co gdy dzieci je usłyszą,
Słuchają ich z błogą ciszą.
– Chodźcie! – to wołanie wujka.
– Bajki lepsze od podwórka!
Mam tu automat z bajkami,
W którym płacisz uśmiechami.
Gdy otwieram pierwszą stronę,
Dzieci śmiechem płacić skore.
A jak inną bajkę czytam,
Śmiech radosny bajkę wita.
Książki to są automaty!
Kupisz gdyś w uśmiech bogaty…
Właśnie – oto nowa bajka.
Dzisiaj jest od wujka Marka!
