Złotook
Wiersz

Złotook

Autor: Michał Jankowiak

W moim domu niespodzianie,

Mały książę na ekranie,

Usiadł na telewizorze,

Patrzy na mnie okiem hoże.

To Złotook, książę robak,

Pełen wdzięku, pełny powag,

Frak ma długi, turkusowy,

Uszył go szwacz ogrodowy,

Posadziłem go; „No wiecie”,

Na drewnianym parapecie,

On wąsami groźnie macha,

Wszystkim wkoło robi stracha

„Nie bój się, nie jestem smokiem,

Lecz maleńkim Złotookiem,

Ciebie nie zjem, jam nie taki,

Zjadam tylko złe robaki”.

UdostępnijFacebookX
Dołącz do dyskusji

Instagram

Instagram has returned empty data. Please authorize your Instagram account in the plugin settings .

Please note

This is a widgetized sidebar area and you can place any widget here, as you would with the classic WordPress sidebar.