Świeci świetlik jak latarnia,
Błyszczy jak gwiazda polarna,
Dotknij gwiazdy, złap świetlika,
Wsadź go prosto do słoika,
Niech się jarzy jak lampionik,
Niechaj lampą będzie słoik.
Przy ognisku siedzą dzieci,
Wokół sto świetlików świeci,
Tańczą świętojański taniec,
Aż, po horyzontu kraniec,
Iskrzą się w gęstych ciemnościach,
Mimo, że czuć zimno w kościach.
Biegnij wzdłuż istnienia granic,
Miej ciemności życia za nic,
Patrzaj, gdzie świetlik jaśnieje,
Dzięki niemu mijaj knieje,
Oddal, w swoim sercu noc,
Poczuj w sobie, światła moc.
