Gdy Ojczyzna była chora,
To obrońcy Jej sumienia:
Ziuk, i Traugutt, i Zapora
Do obcego szli więzienia,
Lecz, choć ścieżką szli samotną,
Wydeptując ślad na ziemi,
Dumnej duszy Ich nie dotknął
Lęk przed zemstą zdradnych temid.
… Bo, gdy Prawda w dzielnej duszy
Mocny chce zapuścić korzeń,
Zniewolenia skałę kruszy
I doznanych upokorzeń.
Oni pierwsi zrozumieli,
Że podstawą jest Wolności
Duch, co w sny się ludzkie wcieli,
Jak w umarłych przodków kości.
Bohaterów tych Nadzieja –
Wierzyć w to wypada święcie –
Jest obecna w naszych dziejach,
Jak w otwartym testamencie.
… Są i dzisiaj między nami
Tacy, w których Duch nie gaśnie;
Którzy życiem swym i łzami
Mówią, czym jest Wolność właśnie…
