Chociaż wiele mieli imion, zasłynęli tylko
Z tego, co Ich uczyniło podobnymi wilkom,
I choć las Im, niby wilkom, służył za mieszkanie,
Oni broni nie złożyli, bo nie mieli w planie.
Ciągłe marsze hartowały wolę Ich ze stali,
By się stało w życiu Prawdą to, co ślubowali.
… Czasem wielką miewa cenę raz złożone słowo –
Wierność, którą się potwierdza z każdym dniem na nowo.
Ślad odbitej w śniegu stopy, szałas w ciemnym borze
Świadczył o tym, czym jest Wolność i, czym stać się może…
Na co zda się – ktoś zapyta – walka bez Nadziei?
Zapytajcie dzieci, lasu. Oto pośród kniei
Żarzy ogień się Ich Wiary i do dziś nie wystygł.
To reduta Ich Wolności. To Ich kraj ojczysty!
