Gdy podziwiasz ziemie żyzne:
Kraj rodzinny – swą Ojczyznę,
Wiedzieć musisz także o tym,
Że za dumną polską Rotę –
Zew, co w sercach wolnych nieci,
Bito kiedyś polskie dzieci.
Wiedz, że kochać tę krainę
Nie złudzeniem, ale czynem
Umiał każdy z Jej powstańców.
… Jeśli wytrwasz u Jej szańców,
Twoje serce znów zabije
Rytmem dawnej wiary czyjejś –
Takich, których i po zgonie
Z dumą nosi w swoim łonie
Mowy naszej wierna przystań –
Święta ziemia ta ojczysta.
