Stuka, puka, pufa, puf!
Za mną maszeruje duch.
Głośno sapie, hałasuje,
Jego dech na plecach czuję!
Czas uciekać, gdzie pieprz rośnie.
Bo duch stąpa jeszcze głośniej,
Zaraz porwie mnie na szafę,
Wcześniej mocno ucho złapie!
Moje włosy potarmosi,
Połknie ciastko, to od Zosi…
Strach przed duchem we mnie wzbiera,
– Zjem cię, połknę – duch tak gdera!
– Nie rusz mojej poduszeczki!
I uciekaj stąd, niegrzeczny!
Ja obronię się skutecznie
Idź w świat duchu! Idź nareszcie!
Duch odleciał z nieba skrawkiem
Wiesz? On nie był tu przypadkiem.
To gorączki wielka siła,
Złego ducha wymyśliła.
Tak, więc kiedy masz złe noce.
Gdy gorączka ma Cię w mocy,
Przytul misia, swego zucha
Niech przegoni złego ducha!
Już nie stuka żaden duch!
Jestem zdrowa, aż za dwóch!
Znikaj duchu gorączkowy,
Za sto gór, w swój świat szalony…
