Zdarzyło się kiedyś, że mucha,
Pragnąc muzyki posłuchać
Usiadła na gramofonie.
Wtem pająk zawołał do niej:
„Niech Pani mucha uważa,
Albowiem często się zdarza,
Że siedząc blisko głośnika
Uszkodzić może muzyka
Bębenki i Pani mucha
Już wkrótce byłaby głucha.
Lepiej niech Pani przyleci
I siądzie na mojej sieci.
Zapraszam bardzo serdecznie,
Stąd słuchać będzie bezpieczniej”.
Te słowa muchę skusiły.
Wszak pająk był taki miły.
Usiadła więc obok niego,
Z początku nie widząc tego,
Jak lepka jest pajęczyna,
Jak coraz mocniej ją trzyma.
Swój błąd dostrzegła za późno.
Szarpała się, lecz na próżno.
Utknęła w pajęczej sieci
I nigdy już nie odleci.
